Miller Freshtival 2011

Dün hava hiç de 28 Mayıs'a yakışır olmasa da erkenden Miller Freshtival yollarına düştük. Maçka Küçükçiftlik Park'da olduğundan gitmek pek de zor olmadı. Şaka şaka azıcık oldu, stadın orda biraz trafik vardı.

Etkinlik alanında müzik dışında türlü türlü aktiviteler vardı. Devasa boyuttaki "I'm @ Freshtival" yazısının her bir harfine oturup poz vermek istesem de sığamadım. E'nin boşluğuna atıverdim kendimi en son. Bu fotoğrafla taliplerime "Tazeciğim, 18'ime yeni bastım." mesajı verir, selam ederim.

Festival alanına girer girmez Nil'den Pelin şarkısı çalmaya başlayınca üzerime alınmadım desem yalan olur. Havanın bütün rezaletini unuttum, keyfim hemen yerine geldi. İlk kez canlı olarak dinlediğim Bon Mod güzel bir performans sergiledi. Kırmızı yağmurluğa ise ailecek aşık olduk.

Aklımca totem yapıp, "Kalın giyinmeyeceğim lan, düzelecek o hava." dedim ve böyle cıscıbıl gittim. Koray Caner'in objektifinden bu fotoğraf. Çok soran oluyor, siz sormadan ben söyleyeyim. Kalpli çoraplar Penti'den. 

Koray'la çimen görünce coşup girdiğimiz çeşitli atraksiyonlar film şeridi gibi sizin de gözlerinizin önünden geçsin.

Bu da festival bebesi. Bütün gün bıcır bıcır gezdi durdu cimcime. 

Gün boyu her gördüğümüz mikrofona konuşup her objektife poz verip, her anketi de doldurduk. Aylarca tek bir fotoğrafımı bile koymayıp, her gördüğüm kameraya carcar niye konuştum hiçbir fikrim yok. Recep Bülbülses Sendromuna yakalanmış olabilirim.

Bunlar da ilginç taytlı ve çoraplı ablalar. Yandaki kırmızılı arkadaş ise bütün festival boyunca bir o minderde, bir bu minderde uyudu durdu. 

Vee Can Bonomo. Kalabalığı sahne önüne toplayan ilk isim oldu. Zaten ondan sonrakileri de dinleyemedim. Çok üşüdüğüm için erken ayrıldım festivalden. Ama tavsiyem odur ki, herkes Can Bonomo'yu canlı dinlemeli. Bu arada eğer üşüyüp, festivalden kaçmasaydım şu an burada "Can Bonomo Özel Röportajı" okuyor olacaktınız. Ama ne yapalım, kısmet. Bi dahaki konserlere artık.

Sizin için konseri en önden izleyip bir sürü fotoğraf çektim. Ortamda yaş ortalaması oldukça yüksek olmasına rağmen Can Bonomo sahneye çıktığı an bütün kadınlar çığlık çığlığa sahne önüne doluştular. Sürekli ilgi çekme çabası içinde çırpınan kız grubunu izlemek en az Can Bonomo'yu izlemek kadar keyifliydi.

Festivalde erkek modasında sırt dekoltesi hakimdi. Daha bir sürü böyle yersiz dekolte vardı da göz zevkimizi daha fazla bozmaya gerek yok. Erkekler için de alttan çıtçıtlı badi üretilsin lütfen.

Bizim Yağmur türlü türlü çılgınlıklar içindeydi. 

Bi kaç tane de böyle artistik pozumuz yok değil.

Koray Caner'in objektifinden festival modası. Özellikle o çiçekli çantaya bittim, bayıldım.

Çok asiyimdir.

Daha yazıcak ve bahsedecek biiir sürü şey var ama hem dünün, hem bugünün yorgunluğuyla benden şimdilik bu kadardı. Arada sırada böyle tazelenmek iyi geliyor :)