Öğreneceğiz

Ben babasız büyüyen bir kadın olarak hayatıma giren tüm erkeklere değişik anlamlar yükledim. İstediğim kitabı “getireceğim” diyip getirmeyen kitapçıdan, ilk aşık olduğum adama kadar her insana bambaşka anlamlar hem de. Savunma mekanizmam böyle işler benim. Sevgililerim babamdır, babam iyidir. Fakat babasız kalırsam O kötüdür, babam değil. Biliyorum ki yalnız değilim, arkadaşlarımın gözümün önünde yaşadığı ayrılıkları gördükçe kendime bir kabuk ördüm, kendim ilişkilerimi de bitirdikçe kabuğum gitgide çelik bir zırha dönüştü, en sonunda kadınlıktan çıktım bir tank oldum.

Ama ayrılığın en sevdiğim tribi de Haydarpaşa’da kollarını açıp “seni yeneceğim İstanbul” diye bağıran taşradan yeni gelmiş insan misali hırs küpüne dönüp kaplanlaşmak. Tam o an, yalnız kaldığına inandığın an bütün erkeklerden, bütün insanlardan üstün olduğuna inandığı bir an geliyor insanın. “Beni üzeni ben hiç umursamam, hayattaki en değerli varlık benim, kimse de benden değerli değil, olamaz da, hiiiç çabalamasın valla” diye kendini teselli edip bir anda Gloria Gaynor oluyorsun. “I Will Survive”ı söyleyerek yollarda dolaşıyorsun. Tabii şarkı üç dakika sürüyor, en azından bendeki versiyonu öyle.

Ama şarkı bitinde gerçek dünya bir anda geri geliyor. Mesela; ayrılık dediğimiz insanın gözünü kör eden, bütün algılarını dünyaya kapatan, silikleştiren bir şey. Kendi mutsuzluğundan çok karşı tarafın mutlu olacak olma düşüncesi bile delirtiyor insanı. Öyle ki milyonların okuduğu köşenizden eski kocanızın 20 yıl önce ölen bir sanatçıya dert yanmasını gerçek aşk sanabilirsiniz. Gözünüz kördür, farklı bir körlük ama, görmek istediğini görür, beyninizin emrindedir, ama değişik bir farkındalıkla. ..

İşte tam böyle delirmeye ramak kalan durumlarda kadınlara mantığı yerine kullanabileceği bir kişi lazım. Biz ona “en iyi arkadaş” diyoruz. Bu arkadaş yeri geldiğinde “senden daha iyisini mi bulacak” diye bizi gazlamalı, yeri geldiğinde “Facebook’da ortak arkadaşlarımızda aradım yeni sevgilisi hiç de güzel değil” diyerek dedektiflik yapıp rahatlatmalı.

Garip de bir yandan ayrılık… “Aa çok da mutluydunuz” sorusuna –bazen alaycı tonda da gelebilir bu cümle, sakın şaşırmayın- cevap verememek. Demet Akalın’ın –beğensek de beğenmesek de- Türkiye’nin en başarılı pop starlarından biri olup hala İbrahim Kutluay’a nispet yapan şarkılar söylemesi demek.

Ayrılık unutamamak demek, içimizdeki çocuğun çalınan lolipopunu geri istemesi demek, ağlamak demek, kimselere gözyaşı göstermemek demek. Ayrılık O’nu hala düşünmek demek. Kendi kendini bitirmek, adamın dudağının tadını saçma sapan insanlarda arayıp bulamamak demek.

Ayrılık güçlü olmayı öğrenmek demek.